شعرهاى ما ناگهان عاشقانه ميشود!!

جيمى ميگفت ببخش ولى فراموش نكن، اما حقيقت اينجاست گاهى وقتها بخشيدن سخت ميشه و فراموش كردن سخت تر.
نميدونم سطح شعور آدمها كى ميخواد بالا بياد كه بتونن آدمها رو مستقل از هر شخص ديگه اى كه تو داشتنشون حق انتخابى نذاشته قضاوت كنن. نميدونم اينكه خدا بهمون نشون داده و زندگى آينده رو نمايش داده و ما با همه پستى و بلندياش بازم خواستيمش درسته يا نه، نميدونم من اين زندگى رو انتخاب كردم يا نه، اين پدر و مادر و خواهر و برادر رو...
فقط ميدونم من نبايد بر اساس رفتار اونها قضاوت بشم و اين ضرب المثل كه مادرو ببين دختر رو بگير تو كتم نميره همونجور كه تو كتم نميره ماها براساس رفتار پدر و برادرمون قضاوت شيم اونقدر كه بخوان گناه بى مسئوليتى ديگرى رو بندازن گردن بابا...
اين روزا فهميدم سكوت وقتى بيش از حد ميشه، وقتى گذشت بيش از حد ميشه آدمهاى نادون خيال بد ميكنن و به خودشون اين حق رو ميدن هر مزخرفى ميخوان بلغور كنن.

اين روزا e2 دريچه هاى جديدى از توجه به آدمهارو بهم نشون داد و بايد از اين ديد بهشون نگاه كنم و كنارشون باشم.
*****
با آن همه دلداده دلش بسته ى ما شد
اى من به فداى دل ديوانه پسندش
سيمين بهبهانى